Kappers: geen sloop!
Het komt voor dat een gebouw zijn tijd heeft gehad. Dan besluit de eigenaar tot sloop. Maar bij een openbaar gebouw, een gebouw dat van iedereen is, zoals De Oosterpoort, ligt het ingewikkelder. Dan moet je een besluit tot sloop héél goed aan het publiek uitleggen. Als je het niet goed uitlegt, dan moet je nog járenlang horen hoe jammer het is dat het gebouw weg is. Voorbeeld: het oude Raadhuis in Haren. Daar besloot een ambitieus College van B&W tot nieuwbouw en dus sloop. Ik ben er destijds toevallig rondgeleid en heb toen met eigen ogen gezien dat renovatie echt te ingewikkeld en kostbaar was. Het dorp begreep het niet. En dus hoor ik nog steeds de klaagzang dat het mooie gebouw destijds gesloopt is.
Maar we kunnen natuurlijk in Groningen niet iedereen rondleiden in De Oosterpoort. En toch is de oplossing hiervoor simpel: nodig op één dag alle kappers van Groningen in De Oosterpoort uit. Verwen ze met lekkere hapjes en drankjes en leidt ze rond door het gebouw. Laat ze zien en leg uit waarom het gebouw niet meer te redden is. Geef ze een fraaie poster mee, met foto’s van het gebouw, om op te hangen in hun zaak. Waarom? Omdat kappers de beste influencers zijn van de stad. Hun klanten (dat zijn álle overige inwoners van de stad) zien de posters hangen en vervolgens gaan de gesprekken over hun bezoek aan De Oosterpoort. En kappers kunnen, als geen ander (met heel veel woorden) vertellen wat ze gezien hebben.
Er is één maar: als je wilt aantonen dat het gebouw op is, dan moet het wel écht op zijn. Want kappers laten zich niet bedotten. En, eerlijk gezegd, ik twijfel óók aan het feit dat het gebouw aan z’n eind is. Het is zó degelijk en veelzijdig. Herinnert u zich nog die geweldige nieuwjaarsrecepties van de gemeente? Voor alle Groningers! Overal in het bomvolle gebouw stonden bands te spelen en waren er attracties bedacht. Onlangs zag ik de grote en de kleine zaal weer gelijktijdig uitverkocht (de Matthäus-Passion, resp. dochter Hazes). In de pauze en na afloop: wat een sfeer! Het is een heerlijk gebouw met eindeloze mogelijkheden.
Natuurlijk, je moet wat doen aan de buitenkant. Bijvoorbeeld dat lelijke stalen frame aan de voorzijde. Het is geplaatst uit schaamte voor het feit dat het gebouw langs de Trompsingel te weinig body heeft. En er is asbest en er zijn – mag het na 50 jaar – verouderde installaties. En ik begrijp ook wel dat het karakter van de evenementen verandert, waarop je moet inspelen. Maar dit gebouw hebben we, dus neem dát als uitgangspunt. Ik kan me werkelijk niet voorstellen dat het nu al weg moet. Dus slopen of niet slopen? Liever niet, dat is duidelijk. Ik zal mijn kapper van te voren inseinen.