Uitgerookt

Bijna iedere week trotseer ik een file. En nog wel midden in Haren! Op zaterdag voor Albert Heijn. Hoe lang pik ik dit nog? Al wachtend vraag ik me dan af waarom het huis naast de uitrit van de parkeerplaats daar al jaren staat te verkrotten. We hebben het over hartje Haren. Niet de goedkoopste plek zou je zeggen.

Ik heb mij laten vertellen dat de eigenaar van het huis, Albert Heijn, het graag wil slopen. Om daarmee de parkeerplaats groter te maken. Maar de grootgrutter kan wel wat willen: de gemeente houdt het tegen. Wat zit hier achter? Dus maar eens op zoek bij de filiaalchef. Aardige man. Stond net de klanten toe te zingen tussen de schappen. En voetbalplaatjes uit te reiken. Helaas, bij hem kom ik niet verder. Van een toevallig passerende welingelichte bron hoor ik dat de gemeente bang is dat het dorpsgezicht zal lijden onder het gapende gat dat ontstaat na de sloop.

Tja, dan ga ik nadenken. Wat is beter: een krot of een gat? En zou het wel zo zijn? Ik weet toevallig dat de gemeente Albert Heijn graag ziet vertrekken van deze plaats. Ze vinden de Kerkstraat ongeschikt voor zo’n verkeerstrekker. Bovendien zoekt de gemeente nog een gegadigde voor de ontwikkeling op het toekomstige Haderaplein. Dus zou de gemeente daarom Albert Heijn een beetje zitten te pesten? Dat ze door gebrek aan expansiemogelijkheden vanzelf eieren voor hun geld kiezen en gaan verkassen? Worden ze als het ware uitgerookt? Het zou kunnen. Maar dit filiaal loopt, ondanks de irriterende verkeerssituatie, als een tierelier. Zou de zingende filiaalchef ooit toestemming uit Zaandam krijgen om een goedlopend filiaal te verplaatsen naar een plek waar hij nog verschrikkelijk veel moet investeren? Vast niet. Wat een dilemma’s. Ik kom er niet uit. Het is maar goed dat het krot er blijft staan: heb ik wat afleiding in de file.