Bodemdalingsarchitectuur

Er zijn twee soorten architecten. Slimme en héle slimme. Je moet jezelf nooit weggooien, zei mijn moeder altijd. Ik hoor tot de eerste categorie, dat wel. Want de architect die dit nieuwe huis aan het begin van de Dr. Ebelsweg in Haren (met de inrit aan de Rijksstraatweg) ontwierp is nog véél slimmer. Die las in de krant over bodemdaling en scheuren in huizen en dacht: daar ligt mijn kans. En hij ging aan de slag.

Op verschillende plekken in Noord Groningen schrikt men zo nu en dan wakker van trillingen in de bodem. Met wat scheurvorming in oude huizen en kerken tot gevolg. De schokken worden steeds erger en zo ook de verhalen over scheuren. Een bevriende agrariër heeft een boerderij op 1500 meter van de zeedijk. Hij ontdekte wat scheuren in zijn gevel en liet de NAM een onderzoek plegen. Die sloeg in zijn voortuin een buis in de grond waarin je het grondwater kon zien. Tot ieders verbazing steeg en daalde het niveau van het grondwater in gelijke tred met eb en vloed. Op 1,5 km van zee! Diep in de grond is dus meer aan de hand dan wij weten. Daar beweegt het voortdurend. Gaswinning zorgt ook voor drukverschillen in de bodem. Dat drukverschil ‘reist’ door de ondergrond. En zodra het een zwakke plek heeft gevonden is het raak. Dan vallen de bloempotten van de vensterbank. Deskundigen zeggen dat het niet te voorspellen is waar de volgende aardschokken zich voordoen. Dat kan overal zijn. Dus ook in Haren, bedacht de hele slimme architect. En hij adviseerde zijn klant om alvast maar wat verzakkingen in het nieuwe huis op te nemen. Dan kun je na enige tijd bij de NAM aankloppen voor schadevergoeding. En die vergoeding beloopt al gauw het bedrag van het complete honorarium. Dan heb je toch mooi het ontwerp gratis gehad. En als er écht bevingen in Haren komen, met verzakkingen tot gevolg, dan is je nok meteen weer recht. Slim toch?