Rotondes

Ik heb weinig op met verkeerskundig ontwerpers. Ik schreef al eens over het Julianaplein, de kruising waar u rechtdoor gaat als u rechtsaf heeft gekozen. Het verbaast me nog elke dag. Maar in Haren word ik ineens heel blij.  

Mag ik u verklappen waarom ik rotondes zo fijn vind? Je scheurt er zo lekker omheen! Vaak maak ik een extra rondje, als niemand het ziet. Of ik probeer de halve rotonde, rechtdoor dus eigenlijk, te nemen zonder snelheid te minderen. Heerlijk! Ik rij in een Eend, mag u weten, dat maakt het natuurlijk extra fijn. En nu komt er een rotonde bij. Uitgerekend op weg naar mijn huis. In de Meerweg. Geweldig! Maar nu even eerlijk, het zijn natuurlijk ondingen. Waarom is dit nodig? Wat een gedraai elke keer!

Maar de gemeente beseft inmiddels wat ze u hiermee aandoen. Want, wat is er aan de hand? Heeft u al gezien dat de rotondes in Haren voorzien worden van vrolijk en verantwoord groen? De gemeente heeft (zonder een referendum!) besloten dat de Harense Hoveniers ieder een rondje mogen inrichten met zelf bedacht groen. En de tegenprestatie is kennelijk de toestemming voor het maken van reclame. Langs de randen hangen bordjes met hun naam. Dit riekt naar proletarisch winkelen van de gemeente. Maar niets is minder waar. Weet u waarvoor die struiken goed zijn? Om u af te leiden, en u vriendelijk te stemmen, in de hoop dat u zich niet ergert aan dat ellendige gedraai aan uw stuur.

Kijk, als wij architecten fouten maken, dan zetten we er gewoon een plant voor. Klaar. Iets moois voor iets lelijks. Opgelost. Dat nu heeft de gemeente van ons afgekeken. Ze poten gewoon planten in de fouten van verkeerskundigen. Slim hè, de rakkers. Maar van mij mag het, ik vind het lekker, hoe meer rotondes hoe beter.