Lesje Architectuur
De oranjekoek was uitverkocht. Ik wilde een flinke doos klaarzetten voor alle helpers, zoekers en ruilers bij het plakken van de plaatjes in het Jumbo-boek over Historisch Haren. Voor alle buren en kennissen en hún buren en hún kennissen. Het was echt Heel Haren Plakt! Want we zijn nu wel uitgeplakt, toch? Het was wél wat! Alleen die vermaledijde nr 144 heb ik uiteindelijk niet gevonden. De oranjekoek was dus uitverkocht. Daarom maar naar die andere hype: de crompouce.
Bij de plaatselijke bakker bestelde ik een flinke doos vol met crompouzen. Die zouden vast wel lekker zijn. Bij het afrekenen keek ik nog even in de doos. Wat een schrik: ze waren niet rose maar bruin! Ik zei: maar….dat zijn geen crompouzen! Jawel hoor, zei de dame achter de toonbank, zo maken we al jaren chocoladecroissants en sinds kort noemen we ze crompouzen. En ze zijn heel lekker. Ik was verbluft en sprakeloos. Buiten, voor de winkel, heb ik ze in de vuilnisbak gemieterd (u kunt ze nog vinden). Teleurgesteld ben ik doorgelopen naar de andere bakker in Haren, de HEMA. Niet wetend dat ik daar een lesje in architectuur zou krijgen.
De HEMA is sinds jaar en dag spreekwoordelijk goed in worsten. Maar ook in tompouzen. En dat moet je vooral zo houden, vinden ze bij de HEMA. En dus doen ze niet aan flauwekul. Wat prachtig en wat logisch! “Waarom iets crom maken wat recht is?” Zeggen ze. En dat is precies wat we in de architectuur vaak niet begrijpen. Het bekenste voorbeeld van die flauwekul is het Gasunie gebouw, dat vreselijke gedrocht waar we elke dag tegen aan moeten kijken. Waar alles scheef is gemaakt wat niet persé recht hoefde. En een ander voorbeeld is het Menzis kantoor. Toen dat ontwerp werd gepresenteerd (op de foto links) hebben we op kantoor al eens, in verbazing over zoveel flauwekul, het scheve gebouw met fotoshop recht getrokken (foto rechts). Maar zo duidelijk als de HEMA het ons nu vertelt is het aan architecten nooit uitgelegd. “Waarom iets crom maken wat recht is?” De HEMA is niet voor niets groot geworden door zichzelf te blijven. En de plakkers? Die vonden de tompoucen heerlijk!
