Boos

“Maar dat heeft jouw architectenbureau toch helemaal niet nodig, Emile!” De burgemeester sprak mij vermanend toe. Ze belde me boos op, op maandagmorgen, nadat ze in het weekend door het centrum van Ten Boer was gegaan om de nieuwbouw te bekijken. Ik was er ook net geweest en was warm geworden van schaamte over mijn brutaliteit. Ze had helemaal gelijk. Dát had ik niet moeten doen.

In het ontwerpproces had ik bedacht dat vijf identieke topgeveltjes konden worden opgeleukt met een vrolijk accent. Het daarvoor geschikte ornament zou later wel komen, dus schetste ik eerst maar even, voor de grap, de naam van mijn bureau er op, bestaande uit 4 letters en 1 cijfer. Een tekenaar had het daarna keurig uitgewerkt met bakstenen in een afwijkende kleur. Niemand had er vervolgens meer op gelet, zodat het uiteindelijk ook werd gerealiseerd. “Het is een ongepaste reclame-uiting”, zei de burgemeester. De steigers waren al verwijderd, maar toch hebben we de naam van het bureau er maar afgeleukt. We bedekten de tekst met paneeltjes waarop we de letters ANNO en het jaartal aanbrachten. De burgemeester was weer blij. (Maar op de kopgevels aan de achterzijde is het nog wel te lezen….).

Wat weet ú eigenlijk over Ten Boer? Ons zusterdorp in de gemeente Groningen! Niets waarschijnlijk. Net als ik, destijds. toen ik er voor het eerst kwam, in de jaren negentig. Het was een dorp zonder centrum, maar wel met voetbalvelden in het midden, met hekken er omheen. De winkels lagen over het hele dorp verspreid, dus lekker winkelen kon je er niet. Dat moest veranderen vond het College van B en W. Er moest een centrum komen waarin de winkels geconcentreerd werden. Met woningen boven de winkels voor de levendigheid. Aan de rand van de voetbalvelden was ik al lekker bezig met de nieuwbouw van een verzorgingstehuis. Zo lekker dat het College vond dat ik op de plaats van de voetbalvelden ook maar het centrum moest ontwerpen. In het midden bedacht ik een groot plein. De gemeente kwam met een naam. Verwijzend naar de concentratie van handel en nijverheid lag de naam Koopmansplein voor de hand. Met een knipoog naar de ontwerper van alle gebouwen eromheen.

Hoe lang zal het in Haren nog duren voordat het Raadhuisplein is aangepakt? Het mist nog steeds gezelligheid. Te weinig diversiteit aan winkels, terrasjes, bomen, groen en water (om maar even de plannen aan de Grote Markt te citeren). Hoe lang moeten we nog wachten tot het plein minder leeg is, tot er meer zitjes komen en echte bomen? Wanneer worden de winkels in het centrum geconcentreerd? En wanneer wordt het pleinafsluitend gebouw gerealiseerd? Wat is er aan de hand? Wie wacht er op wie? Kan de burgemeester van Groningen en Ten Boer (waar het allemaal wél kan) en Haren (waar niks gebeurt) zich niet eens boos maken en wat telefoontjes plegen? Dan is het zó gepiept!