De Baljurk

Over Café De Seinpost kreeg ik helaas, sinds het verschijnen van mijn vorige column, geen nadere informatie. De toenmalige ontwerper bleef onbekend. Zijn juweeltje is er niet meer en dat is erg jammer. Wel kreeg ik vragen of ik zélf ook nog ergens een snoepje had staan dat door sloop bedreigd wordt. Ja, dat heb ik: De Baljurk. Kijkt u even mee?

Als je van de Kielsterachterweg naar Veendam rijdt, dan zie je rechts de voormalige Afvalverwerking (nu recreatiepark Borgerswold). Begin jaren negentig werd ik door de gemeente Veendam gevraagd een entreegebouwtje te ontwerpen voor de vuilstort. Het moest staan tussen het inkomende en het uitgaande verkeer van vrachtwagens met vuilnis, precies tussen de weegbruggen. Na het wegen moesten de chauffeurs zich binnen melden aan een receptiebalie. Dus maakte ik een gebouwtje met aan beide zijden een entree.

Voor de receptioniste was rondom goed uitzicht nodig op de vrachtwagens. Daarom plaatste ik haar midden in een rond gebouwdeel, op een draaistoel achter een ronde balie. Van te voren was mij verteld dat de chauffeurs het fijn vonden om, na hun lange rit, met haar een praatje te maken. Tijdens dat gesprek kon een wachtrij van vrachtwagens ontstaan. Om dat te voorkomen gaf ik de chauffeurs zichtlijnen door het gebouw, zodat zij zelf konden zien of er een wachtrij ontstond, waardoor zij het gesprek kort hielden. In de hoek waar de receptioniste geen uitzicht nodig had, de dode hoek, zijn in een vleugel de overige ruimten gemaakt, een toilet, een keukentje en een plek voor administratie.

Het kleine gebouwtje moest, als entree van de locatie, wat body hebben. Daarom is het ronde gebouwdeel extra hoog opgetrokken, als welkomstgebaar. De binnenkomende gevel is rose gemaakt en de uitgaande gevel mintgroen, als fleurige tegenhangers van de grijze zaken die het vuilstorten met zich meebrengt. De onderste meter van de gevels is betegeld in verband met opspattend vuil van de voorbij rijdende vrachtwagens.

Het gebouwtje is, ondanks haar opvallende vormgeving, geen product van vormwil. Dus niet omdat de architect zo graag een leuk vormpje wilde. Nee, geen architectenlol, het volgt exact het programma van eisen. De receptioniste paste in het gebouwtje als in haar mooiste baljurk. Helaas werd enkele jaren na de ingebruikname de vuilstort gesloten en staat het gebouwtje er sindsdien wat verloren bij. Het bal is geëindigd, maar wie vraagt haar weer ten dans?