De Dame

Dames zijn altijd belangrijk geweest in het Familiehotel te Paterswolde. Lange tijd was de eigenaar een vrouw. Het paviljoen aan het meer, dat vroeger de Meerval heette en later Het Vergulde Anker, hoorde erbij. Het was er goed toeven, in het paviljoen, op het dak, of op het terras. In de zomer, of voor een feestje in de winter. Ik was er vaak en schreef er al een zwoele column over: Vijftig Tinten Grijs. Sinds kort staat er een nieuw gebouw met alle vorige functies plus een restaurant. En wederom heeft een dame de leiding. Kennelijk is het gebouw naar haar vernoemd: De Dame.

Het nieuwe paviljoen is geheel opgetrokken uit glas. Je zit er op elke plek voor het raam. Misschien was de naam De Rame treffender gekozen. Voor het raam zitten is geen straf, met zo’n uitzicht. Nu nog eens bediend worden als het druk is. Want het succes is hun een beetje boven het hoofd gegroeid. Maar het super vriendelijke personeel houdt moed. Als straks de nieuwe Rietschans en het geplande paviljoen bij het Hampshire Hotel open zijn wordt de toeloop vanzelf minder. En komen ze vast wel weer wat op adem.

Nu het gebouw. Want dat verwacht u van mij. Het bestaat uit een aantal dozen van wisselend formaat. Die zijn tegen elkaar en over elkaar geschoven. Een spannende creatie waar je graag naar kijkt. Vooral omdat deze volumes uitsluitend glazen gevels hebben met zwarte kozijnen en daarom onzichtbaar lijken. De witte dakranden zijn wel prominent aanwezig en leveren een sterk horizontaal beeld op. Een soort Engels drop eigenlijk. Modern en eigentijds. Dat zien we graag, waar het kan. En hier is dat zeker op zijn plaats. Gefeliciteerd met dit ontwerp. Goed gedaan!

Ook kritiek? Natuurlijk. Details. De plek van de entree…. Naast de bevoorrading. En wel zoeken als je van het water komt. Want ik dacht: kom, ik vaar er eens heen, met m’n hondje. Nou vergeet het maar. Halt! schreeuwt het bordje bij de entree. Jammer, er mag nog iets teveel niet, bij de Dame. Maar dat slijt wel. Als het wat minder druk wordt achter de rame.