Een positief verhaal
Aan meneer Emile Koopmans. Het Oog Wil Ook Wat. Is het mogelijk ook een keer een positief verhaal over architectuur in Haren en omgeving in Haren de Krant te plaatsen? Zo schreef Jellard Vos op Facebook. En Mieneke van der Wijk-Koksma (uit Scheveningen), vulde aan dat haar Harense neef, Jaap Wierenga, alles over huizen in Haren weet. En Ella Slagman-Veenkant adviseerde dat ik maar eens bij neef Jaap moest informeren. Wat een fijne berichten. Hoewel ik de afzenders niet ken, ben ik blij met betrokken lezers.
Moet ik vaker positief zijn? vroeg ik de hoofdredacteur. Dat hoefde niet, want negatief prikkelen hoort ook in de krant. Ik sprak af om maar eens te tellen. Wat bleek? Van de 130 columns waren er 40 negatief kritisch. Weinig eigenlijk. En toch had ik ineens de behoefte om in de volgende column iets aardigs te schrijven. En zo kwam ik, bijna vanzelf, uit bij de woningen aan Het Nijland. Over dit project heb ik nog nooit geschreven, want het is van 2003, dus nog voordat ik met Het Oog begon. Maar elke keer als ik het zie word ik weer blij. Het Nijland is een doodlopend zijstraatje, dus je komt er nooit. Maar je ziet het wel, vanaf de Nieuwlandsweg. Het zijn vijf splitlevel drive-in woningen, waarvan de eerste, bij de entree van de straat, iets groter en voornamer lijkt, omdat het zich richt op de Nieuwlandsweg en gedraaid staat ten opzichte van de andere vier. Die staan haaks op Het Nijland. Omdat Het Nijland op het eind een kromming naar rechts heeft, zijn de woningen in een boog geplaatst, waardoor je ze allemaal in één oogopslag ziet staan.
De woningen zien er na twintig jaar nog prima uit! Het metselwerk van de begane grond loopt door tussen de woningen, als een schutting die privacy biedt aan de achterliggende tuinen; die zijn bovendien, door de hoekverdraaiing, erg ruim. In deze gemetselde plint zitten ook deuren naar de tuinen en deuren naar de iets verdiepte inpandige garages. De plint wordt onderbroken door trappetjes, die de teruggerooide voordeuren op de bel étage bereiken. Daar liggen de woonverdiepingen. In opgetilde dozen erboven liggen de slaapkamers. Door het optillen zijn er horizontale glasstroken ontstaan ter plaatse van het wonen en de eetkeukens, waardoor het interieur ruimtelijk is met een prachtig uitzicht. Wat een gave opzet en wat mooi gedetailleerd met fraai materiaalgebruik! Wat een knap project! Hiervan raakt niemand negatief geprikkeld. Behalve een bewoonster die mij foto’s zag maken. Tot dat ik haar vertelde dat ik een positief verhaal zou schrijven in de krant. Toen was ook zij weer blij.
