Het Pillenplein

Ik kwam nog wel eens over het spoor, in Oosterhaar, om wat pillen te halen bij de apotheek. Je probeert je toch te wapenen tegen van alles en nog wat, invloeden van buitenaf. Plots stond ik voor een dichte deur. Achter de ramen was het leeg. Het zag er desolaat uit. Vertrokken! Uw apotheek is verhuisd, staat er te lezen op een briefje. Vertel me! Waarheen?

Apotheek Oosterhaar is naar de andere kant van het spoor vertrokken. Apotheek Oosterhaar zit nu dus, lekker verwarrend, niet meer in de wijk Oosterhaar, maar tegenover het station. Daar staan, zoals u weet, twee kantoorgebouwen. Het rechter gebouw, het voormalige Grontmij-kantoor, is opgepimpt en daar huurt de apotheek nu een stuk van de Begane Grond. Omdat álle huurders van het pand werken in de medische sector, bedachten ze, erg origineel, een nieuwe naam: het GEZONDHEIDSPLEIN. Tja, is het niet beter dat we ze gewoon het PILLENPLEIN noemen?

De verhuizing van de apotheek is minder leuk voor Oosterhaar, maar de apothekers kunnen nu profiteren van de samenwerking met andere gezondheidszorgaanbieders, zeggen ze. Het is te hopen, want de zorg heeft het zwaar, in deze dagen.

Het kantoorpand bestaat oorspronkelijk uit drie gelijke, vierkante volumes. Door het middelste volume iets naar achteren te bouwen creeerde de architect destijds een sprong in de gevel, die ervoor zorgde dat het grote geheel toch paste in de kleinschalige omgeving. De architect van de huidige renovatie heeft de terugrooiing echter opgeheven, door ter plaatse van de terugrooiing, aanvullende vierkante meters te bouwen, ten behoeve van een nieuwe entree. De lange gevel, die daarmee ontstond, probeerde hij weer te verkorten door een lichtvoetige aanpak met veel vrolijke groene kleurtjes. Daarmee heeft hij de kleinschaligheid redelijk behouden. Hoewel kleinschaligheid, in deze tijd, in een stationsgebied, minder nodig is. En bovendien heeft het andere kantoorpand, aan de overkant, juist ooit grootschaligheid in de straat geintroduceerd, met een saaiheid die nauwelijk anders is op te heffen, dan door sloop. Men moet die dissonant binnenkort maar eens aanpakken.

Ik maak me nog wel zorgen om het fraaie beeld van Jaap van der Meij, de dooie boomstronk van beton, met fontein. Dat beeld is weg. Ik begrijp wel, dat de associatie met vergankelijkheid niet past bij een gezondheidscentrum, maar weg is weg, helaas. Waar is het beeld gebleven? En is er al een nieuwe bestemming?

Nou, voortaan haal ik mijn pillen dus op het PILLENPLEIN. Ik hoop alleen, dat de samenwerking met de andere gezondheidszorgaanbieders, ook zijn vruchten afwerpt richting de klantvriendelijkheid. Want wat moet je soms lang wachten bij de apotheek!