Hokjesgeest

Ineens zijn er fietsenhokken verrezen op de P+R-parkeerplaatsen in Haren. Fijn is m’n eerste gedachte, dan staan de fietsen mooi droog. En ik rij door. Maar dan ga ik nadenken: wie gaat z’n fiets daar parkeren? De gratis parkeerplaatsen staan vol met auto’s en de chauffeurs kopen een kaartje voor de bus, die hun naar de stad brengt. Die mensen gebruiken helemaal geen fiets!

Maar ik heb het mis: het is natuurlijk veel goedkoper om door te rijden op je fiets. Dan is álles gratis. En als je die fiets niet elke keer achterin je auto wilt plaatsen, kan je hem gewoon ’s nachts ergens buiten laten staan. Tegen een boom of zo. Dat vond de gemeente niet leuk en daarom kapten zij alle bomen. Ze dachten dat de chauffeurs hun fietsen dan wel weer in de kofferbak zouden plaatsen. Maar nee, wat een gedoe, dat bleek geen oplossing. Daarom moesten er hokjes komen, vond de gemeente.

Dus werden de bijgaande bouwsels geplaatst. Het zijn mooie gave hokjes, daar niet van. Maar wat me irriteert is, dat er wel heel vaak GRONINGEN op staat. GRONINGEN PARK + BIKE. Daar word ik toch nog steeds een beetje misselijk van. Sta ik verdorie in mijn eigen dorp, met de fiets aan de hand, te kijken naar de machtsovername door de stad. Nog even en de naam Haren wordt geschrapt.

Helemaal gratis is het dus niet, want als je met je fiets in een hokje wilt, las ik, dan moet je betalen. Via een abonnement. Er worden maximaal 32 sleutels afgegeven, dus proppen is niet nodig. Ik denk, dat is mooi, ik neem ook zo’n abonnement, want ik rijd nog wel eens met de deelauto naar het westen en dan kan mijn fiets overdag mooi droog staan. Nou vergeet het maar, zei de ambtenaar, het hokje is volgeboekt. Maar, sputterde ik tegen, er staan overdag bijna geen fietsen in. Sorry meneer, het hok is uitverkocht. De fietsenstalling is kennelijk alleen bestemd voor mensen die naar Groningen willen en niet voor Harenaars die naar het westen willen. Maar, probeerde ik nog, ik wil dat mijn fiets overdag ook droog staat. Nee meneer, dan moet ik u weer teleurstellen, er zit helemaal geen dak op. Ik heb het maar zo gelaten.

Ik probeerde alles, maar paste niet in het hokje. Dat is weer fijn geregeld. Bravo gemeente Groningen, in Haren. Dit doet pijn. ULTRA pijn. Ik heb m’n spuitbus gepakt en het gebouwtje lekker beklad. Dat lucht op. En voor mijn fiets zoek ik gewoon weer een boom. Dat ben ik gewend.