Julianapijn

Het grootste bouwproject ooit in de stad Groningen nadert zijn voltooiing: het Julianaplein en de omliggende infrastructuur. Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat. Het is nog niet klaar, maar we kunnen er al gebruik van maken. En een oordeel vellen. Dat oordeel is positief. Mooie tunnels, viaducten en strakke wegen er naar toe. Klasse van de wegenbouwers. Maar er is ook een pijnpuntje.

Mijn allereerste column in Haren de Krant, zo’n 15 jaar geleden, ging ook over het Julianaplein. Het thema was: Wilt u rechtsaf? Kies dan rechtdoor! Ik had daar last van. Mijn richtingsgevoel was sterker dan mijn opmerkzaamheid en ik nam dus vaak de verkeerde afslag. En ik niet alleen. Ik zag veel automobilisten die op het laatste moment wakker werden en, met gevaar voor eigen en mijn leven, nog nét de andere baan op stuurden. Maar toen dacht ik dat de situatie tijdelijk was, omdat er een nieuw Julianaplein zou komen. En buiten dat, zo schreef ik, was het nemen van de verkeerde afslag soms wel leuk: zo kwam je nog eens ergens.

Maar wat zie ik nu, tot mijn schrik? Het nieuwe plein heeft dezelfde kronkels. Als u rechtsaf wilt, moet u niet rechtsaf slaan. Ik heb, in de korte tijd dat het kan, alweer één keer de fout gemaakt. Komende uit de richting Assen wilde ik richting Hoogezand en nam dus de afslag naar rechts. Maar die gaat naar Drachten! Oei, te laat, dus snel op zoek om ergens te kunnen keren. Op de westelijke rondweg lukte dat, bij Vesta (nu ik er toch was even naar binnen, zo kom je nog eens ergens). Daarna de westelijke rondweg weer op en dan de afslag richting Hoogezand..

En precies op deze afslag, in de bocht bij de Martini Plaza, word ik getracteerd op architectuur. Het is waarschijnlijk de minst gebruikte afslag van allemaal, schat ik in, dus kon ik even stoppen en rustig uitstappen voor een fotootje. Bijgaand ziet u een prachtig spel van kolommen die een mooie ruimte maken. Een ongebruikte ruimte welliswaar. Wat kunnen we ermee? Geen idee, maar architecten kunnen hiervan smullen. En zo heb ik, ondanks de pijn, door het nemen van de verkeerde afslag, toch een fijn architectuurmomentje gehad. Maar….zeg eens eerlijk: ben ik de enige die soms de verkeerde afslag neemt? Herkent u mijn Julianapijn?