emile koopmans
10/2019

Panelenwijsheid

Mijn echtgenote wil zonnepanelen op ons dak. Waarom, vraag ik. We moeten toch ook aan het milieu denken, zegt ze. Tja, maar ze zijn zo lelijk. Ach, wie ziet dat nou! Ik denk: hoe kom ik hier onderuit. Verzin een list. Daarom ben ik met haar naar Haren Noord gereden. Nu is ze genezen. Want die panelen zijn echt heel lelijk!

Wil je tegenwoordig een bouwvergunning krijgen, voor een nieuw huis, dan moet je voorrekenen welk energieverbruik je gaat hebben. De gemeente eist dat je beneden een bepaald verbruik zit. En (ik vertel niks nieuws) je haalt de grens alleen, als je zonnepanelen toepast. Daarom is er geen huis, in de nieuwe wijk Haren Noord, dat niet is voorzien van zonnepanelen. Veel meer dan in oudere wijken. Al die panelen zijn dus niet het gevolg van extra milieubewustzijn, het is vooral het effect van de regelgeving.

Wij architecten doen doorgaans flink ons best om fraaie geveltjes te ontwerpen, dat weet u. De ramen hebben mooie verhoudingen, het metselwerk heeft hier en daar wat accenten en de goten bekronen de gevels, waar ze overgaan in het dak. De welstandscommissie ziet op ons werk toe en dus zijn we alert.

Maar dan komt er een panelenboer, die het dak vol plempt met zwarte rechthoekjes. Hij rekent van te voren uit hoeveel panelen er op moeten en dan schroeft zijn knecht ze ergens op het dak. Als de bewoner ’s avonds thuis komt ziet hij het wel, hij is kennelijk nauwelijks geïnteresseerd hoe ze erop liggen. Want op elk huis liggen ze anders. De logica van de indeling ontgaat iedereen. Maar er is ook niemand die er op toeziet!

Uit de foto’s, die ik in Haren Noord schoot, koos ik deze dubbele woning. Samen hebben ze 16 panelen. Snapt u waarom de panelen er zó op liggen? Terwijl het zo makkelijk is, om het beter te doen. Hoe zou ú ze leggen? Twee groepjes van acht misschien?

Afgezien van de indeling, de vele zwarte vlakken, die overal op de huizen boven de pannendaken zweven, ogen rommelig en dominant. Ze drukken op de architectuur en overheersen het beeld. Dat ziet mijn echtgenote inmiddels ook. Gelukkig wonen wij in een ouder huis, waar de regels niet gelden. Dus de panelen komen er niet. Ik heb haar overtuigd, althans voorlopig.