Rommel

De oranje kolos aan het Raadhuisplein is plotseling wit geworden. Ik heb niks tegen oranje gebouwen (zie de nieuwbouw voor ons eigen kantoor) maar deze schreeuwende kleur moet je alleen toepassen als het iets toevoegt aan een omgeving die er om vraagt. Dus een verbetering? Jazeker, maar er is ook iets jammerlijk misgegaan.

De sprankelende grafiek (vroeger wit, nu lichtblauw) op dit verder oersaaie gebouw is verminkt. Met afwijkend stucwerk is destijds een fraai kunstwerk aangebracht op de lange gevel aan het Raadhuisplein. De eigenaar schilderde het pand en zaagde tegelijk het kunstwerk tot schroot! Ik begrijp wel: de ruimte erachter was misschien slecht verhuurbaar, maar met de nieuwe ramen lukt het kennelijk ook nog niet te best.

Ik verklaarde al eens in mijn column Architectenlol (in februari 2012) waarom deze ogenschijnlijk nutteloze creatie is aangebracht. Het is gemaakt omdat de architect meende dat het gebouw er korter door zou lijken. Het heeft bouwkundig geen functie, het is uitsluitend voor het effect. Het lijnenspel is vergelijkbaar met het werk van Ploeg-kunstenaar Jan van der Zee (zie sporthal de Bam).

Maar de vorm was zeker niet willekeurig. Er was over nagedacht. Het week knap af van de rest van het gebouw en het had een spannende, krachtige uitstraling. Juist de beeldbepalende elementen in de creatie, slanke staande spleten in contrast met het horizontalisme en elkaar op de hoeken rakende ramen, zorgden voor spanning in het ontwerp. Die is nu weg. Wat overblijft is rommel. Zoek de verschillen. Met dank aan een domme eigenaar. Als zoiets voor uw neus gebeurt, heren ambtenaren, waarom houden jullie het dan niet tegen? Of kijken jullie nooit uit het raam?