Schoonheid

Ik moet u iets bekennen. In mijn zoektocht naar verrassende zaken om aan u te kunnen vertellen heb ik één handicap, ik laat mij te gemakkelijk afleiden. Dat is zwak en beschamend. Maar gelukkig, u hebt het ook.

U begrijpt mijn belangstelling voor architectuur. Dat is mijn vak en mijn passie. Ik kijk dus veel om me heen, niet alleen naar geveltjes, maar naar alles wat in de omgeving gebouwd is. Ik loop het liefst door de stad (en natuurlijk door Haren). Ik sta veel stil bij prachtige gevels en spannende details. Maar, als er op dat moment iets schoons door mijn blikveld gaat, bijvoorbeeld een mooie …. eh …. laten we zeggen …. scooter, dan dwaalt mijn oog af. Dan kijk ik eerst naar haar en vervolg dan dromend mijn weg. Het resultaat is dat ik niet goed genoeg gekeken heb naar het fraaie pand waarvoor ik stond. En dat is jammer.

Ik heb dit voorgelegd aan mijn psychiater en die zegt dat iedereen daaraan lijdt. Neem nou de winkelende wandelaar. Die zou die mooie gevels langs de Rijksstraatweg ook wel zien als hij zich niet liet afleiden door de etalages. En omdat er zoveel uitnodigende etalages zijn ziet hij de mooie gevels erboven niet. Zijn hoger bewustzijn is dus ondermaats. De oplossing voor de winkelende wandelaar ligt in handen van de wandelende winkelier. Die moest eens wat vaker zijn stoep op gaan en omhoog kijken naar zijn pandje en zich afvragen wat hij gedaan heeft. Hij zou het ontwerp van zijn winkel wat meer moeten afstemmen op de architectuur van het gehele pand.

Nu ik weet dat schoonheid ook u afleidt is mijn taak des te belangrijker. Ik wil u graag helpen. Mag ik u wijzen op het mooiste voorbeeld langs de Rijksstraatweg? Sta eens stil voor de modezaak Pauw. Een sober gebouw zonder swung. Maar de etalage sluit prachtig aan op de architectuur van het hele pand. We leren ervan dat de kwaliteit van het eindbeeld wordt bepaald door de harmonie in de compositie. En daarnaast hoop ik dat er veel, heel veel, mooie …. scooters door het dorp blijven gaan.