Serpentines

Haren de Krant viert feest. Eigenlijk ís deze krant een feest! Al twintig jaar lang. Leuk om eraan mee te werken. Maar het verplicht mij nu wel om het meest feestelijke gebouw van Haren te vinden. Op weg dus, als eenzame fietser. Met oordopjes in en heel toepasselijk Boudewijn de Groot op de radio.

Hij heeft een nieuwe single: Hoeveel kleuren kun je vinden in een witte muur? Een rare vraag eigenlijk,  denk ik. En hij blijft het maar herhalen. Het raakt me wel. Want, hoe meer kleur, hoe feestelijker het leven. Ik stop en denk na. En ga voorbij aan de vraag of Haren feestjes wel leuk vindt. En dan sta ik op de Lutsborgweg.  Kijk om me heen en besef: Hier is het feestje!

Vroeger stond er langs het zandpad een gemetseld huis. Gewoon gemetseld met een gewone steen, met gewone ramen en een gewoon schuurtje er naast. Niks bijzonders, saai eigenlijk. Een beetje burgerlijk zelfs. Misschien vond de eigenaar dat ook wel en wilde hij wat anders. Of was het de drang om het huis te isoleren? Waarschijnlijk beide. Nou, dat is gelukt.

Tegen het huis is een deken isolatiemateriaal geplakt, afgedekt met houten latjes. Maar daar bleef het niet bij: alle ramen zijn verschoven. Het lijkt alsof ze willekeurig zijn geplaatst maar waarschijnlijk zitten ze geraffineerd op de zichtlijnen. De kozijnen met draaiende delen onderscheiden zich qua diepteligging van de ramen met vast glas. Het geeft een speels effect. En ook de dakranden zijn knap gedetailleerd: begrijpt u waar het hemelwater blijft? Ook het schuurtje is omkleed. En van het overgebleven hout heeft de bewoner zelfs het hondenhok in stijl meegenomen.

Er is van een onopvallend huisje (een echt aannemersontwerp) een vrolijk object gemaakt. De reacties van voorbijgangers zijn zeer wisselend, begreep ik. Van spuuglelijk tot fantastisch. Maar feestelijk is het zeker. Wat wil je, als je de gevel beschildert met serpentine verf. Mijn complimenten. Met recht het meest feestelijke ontwerp van Haren. En dus precies passend in deze jubileumkrant. Gefeliciteerd!