Sjans

Stond ik één van de fraaiere gebouwen van Haren voor u te fotograferen, zag ik dat mijn belangstelling navolging kreeg. Tja, als de lieve lezers me niet begrijpen, dan doen de meeuwen het wel, dacht ik. Want het is soms moeilijk uit te leggen waarom iets mooi is, als het al lang de glans verloren heeft.

Het voormalige steunpunt van Rijkswaterstaat verpietert. Als antikraak werd het nog enige tijd bewoond, maar nu is het verlaten. Een makelaar heeft het te koop, voor een kleine miljoen. Dat is veel geld, maar het gebouw heeft dan ook kwaliteit. Dit gebouw is fraai door vorm, kleur- en materiaalgebruik. En het staat op een magnifieke plek. Een toplocatie. Langs de snelweg, bij de afslag, en zelfs bij een transferium. Een kantoor met werkplaatsen, met eigen tuin en ruime afgesloten parkeerplaats. Iedereen kan er wat mee, lijkt me.

Waarom is dit sombere gebouw toch één van de fraaiere creaties in Haren? Wat me elke keer weer raakt, vertelde ik de meeuwen in vogelvlucht, is de schoonheid van de eenvoud. Het gebouw is rustig symmetrisch vormgegeven. De toegang ligt in de centrale as van het hoofdgebouw. Nevengebouwen, links en rechts van de as, begeleiden de bezoeker statig naar de entree. De voordeur ligt fraai in een hoog, vooruitgeschoven doosje. Het materiaalgebruik is eveneens eenvoudig: in hoofdzaak grijze betonsteen voor de gevels en antraciet golfplaten voor de lessenaarsdaken. Deze daken zijn forser aangezet omdat de bovenste delen van de langsgevels ook met golfplaten zijn bekleed. Het kleurgebruik is sober maar enkele onderdelen steken af omdat ze vrolijk geel zijn gemaakt. En boven de entree geven drie olijke ronde raampjes een accent aan het gebouw, een simpele ingreep, maar het is wat je van het gebouw onthoudt. Het blijft op je netvlies.

Alles oké dus aan dit gebouw? Nee, helaas, het mist zijn glans. Het moet opgepoetst worden. Een gebouw verslijt als een ouder wordende vrouw. Ik las in de krant dat het UMCG onlangs de cursus GLANS heeft ontwikkeld, waarin oudere vrouwen de mogelijkheden ontdekken om, ondanks het klimmen van de leeftijd, weer glans aan hun bestaan te geven. In de cursus wordt uiteen gezet hoe het leven leuk kan blijven. Ik moest direct aan mijn moeder denken, die zichzelf motiveerde, als ze zich voor de spiegel opmaakte, met de woorden: Met Glans Meer Sjans! Dus makelaar, poets het gebouw eens op. En u krijgt vast weer sjans.