SPERMA
Mijn trouwe viervoeter snuffelde tijdens het hondelen aan iets wits. Ik kwam dichterbij en zag de dop van een slagroomspuit. Geen gebruikelijke vondst op het wandelpad. De spuit lag er niet bij en het slagroom was inmiddels opgelost. Maar de afdruk op het asfalt was nog goed te zien. Met verbazing lazen mijn hond en ik het woord SPERMA.
Na zo’n ontdekking ga ik fantaseren. Wie schreef dit? En met welke behoefte? En waarom dit woord? Was de spuiter wellicht een hopeloze man met een erectiestoornis? Of was het de hartenkreet van een smachtende, zaadvragende vrouw? Tussen alle wandelaars langs mijn huis probeer ik inmiddels de afzender te identificeren. Gekken en dwazen schrijven hun naam op muren en glazen, leerde ik vroeger. Maar deze vorm van exhibitionisme was nieuw voor me. Is dit Street Art? De volgende dag stond het woord er nog en een dag later nog. Sterker, we zijn nu een paar maanden verder en het staat er nóg! Ik heb maar eens een foto voor u gemaakt, voordat het verdwenen is, want het slijt wel. Graffiti spuiters, hoorde ik, krijgen een adrenalinestoot van het illegaal plaatsen van hun kunstuitingen. En ik begrijp dat. Hoewel een architect niks illegaals doet, weet ik dat er architecten zijn die (excusez le mot) een stijve krijgen van hun werk. Als ze klaar zijn met het ontwerp en als ze het zelf geslaagd vinden, uit tevredenheid bedoel ik. Ik kan nu even geen voorbeeld in de gemeente Haren bedenken (in de stad heb ik veel meer keus). Hoewel? Er valt me één in: de architect van dat foute huis dat gebouwd is op de plek van het voormalige café Blankeweer. Na de bocht in de Zuidlaarderweg, bij de ingang van de golf in Glimmen. Die architect was vast erg zelfingenomen met zijn ontwerp: de truttige boograampjes en de overdreven voornaamheid van de entreepartij! Het huis staat er al weer een paar jaar, maar het blijft akelig fout, omdat het zo Belgisch is. Maar kennelijk is daar ook een publiek voor. Met bijbehorende architecten. Zulke huizen zijn voer voor columnisten. Om lekker tegenaan te kunnen schoppen. Heerlijk! Wat ben ik weer tevreden, ontdek ik tot mijn schande!
